In de Spotlights: Lente de Kruyk
Wil jij een inkijkje in de zanglessen? Lente vertelt haar verhaal en laat je weten hoe het is om in een groep te zingen.
Lente (20) heeft haar hele leven al veel gezongen. “Vanaf mijn 15de zit ik in een band genaamd ‘Foamies’, onder leiding van een bandcoach van Kaliber. Dit vind ik echt superleuk om te doen”, vertelt Lente. Ze zat toen nog niet op zangles: “Zingen was altijd een hobbydingetje geweest en ik was er best wel onzeker over, dus ik vond het wel een grote stap om op zangles te gaan.” Toen het allemaal wat serieuzer werd en Lente vooruitgang boekte, besloot ze toch om een investering in haarzelf te doen door op zangles te gaan. “Ik ging erop toen ik erachter kwam dat ik studentenkorting kreeg. De bandcoaching hoefde ik daardoor ook niet meer te betalen, want als je wekelijks individueel les neemt is deelname aan een koor of band gratis. Dat kwam mij goed uit!”
Op naar het conservatorium
Lente heeft dit jaar de stap durven zetten om toe te werken naar een conservatoriumauditie om zo hopelijk toegelaten te worden op het conservatorium. “Daar ben ik erg trots op want daardoor heb ik voor de eerste keer toe durven geven dat ik echt wel kan zingen. ‘Je kan dit gewoon’, dacht ik”, vertelt ze. Lente wil dit gaan doen omdat ze van jongs af aan al de droom heeft om iets met muziek te gaan doen. “Door onzekerheid bleef die droom altijd ver weg”, zegt Lente, “maar nu komt die droom wel heel dichtbij.”
Wat ze met deze opleiding wil bereiken, is gelukkig worden. “Vorig jaar heb ik een tussenjaar genomen en heb ik erover nagedacht wat ik nou echt wilde. Ik kwam erachter dat je niet in bepaalde kaders hoeft te passen van wat een ander verwacht. Als ik kijk naar wat mij het gelukkigst zou maken is dat muziek, dus ik zie wel waar het mij naartoe brengt.”
Optreden in Concordia
“Wat ik ook echt geweldig vond, is het optreden in Concordia”, vertelt ze. Daar zong ze het lied “Als de liefde niet bestond” van Toon Hermans. “Het was wel erg spannend, maar toen ik daar stond en de eerste paar zinnen had gezongen kwam ik tot rust en kon ik genieten. Hoe ik me voelde en de reactie van de zaal die avond, vergeet ik nooit meer.”
“Als ik kijk naar wat mij het gelukkigst zou maken is dat muziek, dus ik zie wel waar het mij naartoe brengt.”
Wat Lente ooit nog zou willen doen, is een zaal echt platspelen, en dan het liefste met de band. “Ik zit nu nog heel erg in mijn schulp, daar moet ik nog uit. Ik wil er echt op het podium staan en los kunnen gaan, dat geeft kracht.”
Koor
Lente heeft zelf nog niet in een koor gezeten. “Ik zou het zeker een keer willen proberen om mijn horizon te verbreden. Ik denk dat je er veel leert: dingen zoals het goed naar elkaar luisteren, tweestemmig en meerstemmig zingen. In een koor heb je, net als in een band, ook een groepsgevoel. Het is supergaaf dat je iets samen produceert met je stem.”
Wat voor jou?
Voor jongeren die overwegen om op zangles te gaan of graag in een band of koor willen, zegt Lente: “Absoluut doen, voor de volle honderd procent.” Je werkt ergens naartoe en dat maakt haar blij. “Het is leuk om jezelf vooruit te zien gaan. Elke keer als ik een stukje zing, word ik blij. Je hoeft niet op zangles te gaan omdat je het kan al kan, je begint eraan omdat je het wil leren. En om iets te leren hoef je niet altijd al iets te kunnen. Dat moet je van jezelf accepteren.”
“In een koor heb je, net als in een band, ook een groepsgevoel. Het is supergaaf dat je iets samen produceert met je stem.”
